กลอนเพลงยาวเป็นกลอนที่บังคับบทขึ้นต้น เพียง ๓ วรรค
จัดเป็็นกลอนขึ้นต้นไม่เต็มบท ขึ้นต้นด้วยวรรครับในบทแรก ส่วนบทต่อๆไป คงมี
๔ วรรคตลอด สัมผัสเป็นแบบกลอนสุภาพ ไม่จำกัดความยาวในการแต่ง
แต่นิยมจบ ด้วยบาทคู่ และต้องลงด้วยคำว่าเอย จำนวนคำในวรรคอยู่ระหว่าง
๗-๙ คำ วัตถุประสงคืสำคัญของเพลงยาวคือใช้เป็น จดหมายโต้ตอบ ระหว่างชาย
-หญิง เพลงยาว ปรากฎขึ้นสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ได้แก ่เพลงยาวพระราชนิพนธ์
เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ ที่กล่าวกันว่าทรงนิพนธ์ให้แก่เจ้าฟ้าสังวาลย์
โดยเหตุที่วัตถุประสงค์สำคัญ ของกลอนเพลงยาว
คือใช้เป็นจดหมายรัก และจบลงด้วยคำว่า"เอย"จึงเป็นที่มาของสำนวน
"ลงเอย" ในภาษาไทยหมายถึงการตกลงปลงใจ ที่จะร่วมชีวิตคู่
ของ ชาย-หญิงส่วนชื่อ"เพลงยาว" น่าจะเกิดจากเนื้อความของจดหมายแต่ละฉบับ ที่มีขนาดยืดยาว
หรืออีกประการหนึ่งอาจเกิดจาก ระยะเวลา ในการผูกสมัครรักใคร่ และโต้ตอบ จดหมายกันจน"ลงเอย"ใช้เวลานานก็เป็นได้
อนึ่งอาจกล่าวได้ว่า "เพลงยาว"เป็นตัวการสำคัญ ข้อหนึ่งที่ทำให้ผู้หญิงไทยสมัยก่อนไม่มีโอกาส ได้รับการศึกษา
เพราะผู้ใหญ่ไม่ส่งเสริม เนื่องจากเกรงว่าเมื่ออ่านออกเขียนได้แล้ว จะริ"เล่นเพลงยาว"และอาจก่อให้เกิดเรื่องราว เชิงชู้สาวให้เป็นที่เสื่อมเสียวงศ์ตระกูล
ที่มา
สุภาพร มากแจ้ง.กวีนิพนธ์ไทย.สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์
๒๕๓๕
|
"ปางพี่มาดหมายสมานสุมาลย์สมร ดังหมายดวงหมายเดือนดารากร อันลอยพื้นอำพรโพยมพราย แม้พี่เหิรเดินได้ในเวหาศ ถึงจะมาดก็ไม่เสียซึ่งแรงหมาย มิได้ชมก็พอได้ดำเนินชาย เมียงหมายรัศมีพิมานมอง นี่สุดหมายที่จะมาดสุมาลย์สมาน สุดหาญที่เหิรเวหาศห้อง
ฯลฯ อันสารบำราศบำรุงคิด จารึกไว้โดยสุจริตสารพยายามตามสัตย็ปฏิญาณ พอแจ้งการที่กำม์ในกายเอย (เจ้าฟ้ากุ้ง
)
|